Wiemy już, czego od danych oczekujemy, wiemy też, jak powinna wyglądać ich „wzorcowa” organizacja. Rodzi się pytanie, kto lub co może nam te dane zapewnić. W ofercie większości producentów systemów bazodanowych znajdują się moduły eksportu do Excela – to rozwiązanie połowiczne, bo dane przechodzą niestety nie tak, jak my je chcemy widzieć.
Cóż to takiego? – Dowiemy się tego w praktyce – po prostu pobierając dane.
Krok 1. Uruchomienie
Z menu „dane” wybieramy opcję „Pobierz dane zewnętrzne” i „Utwórz nową kwerendę bazy danych”
Rys.1. Uruchomienie MS Query z menu Excela
Tu może nastąpić problem, polegający na wyświetleniu komunikatu o niezainstalowanym
programie MS Query. Jeżeli wystąpi, trzeba go
zainstalować, wykonując polecenia kreatora instalacji pakietu Office (sprowadza
się to do włożenia odpowiedniej płytki do napędu CDROM)
Krok 2. Wybór źródła danych
Warunkiem dalszych kroków jest pojawienie się okna:
Rys.2. Okno „Wybierz źródło danych”
Aby zacząć posługiwać się programem, wybierzmy „Źródło danych”, odpowiedzialne za dostęp do baz typu DBF (najprostszy pierwszy krok), czyli „Pliki programu dbase” lub „dbase files” (w Excelu 97) WYŁĄCZAJĄC użycie kreatora kwerend (Kreator kwerend jest narzędziem nieprzydatnym i najbardziej awaryjnym z i tak bardzo awaryjnego MS Query).
Krok 3. Wybór tabel do kwerendy
W oknie wyboru „Dodaj tabelę” należy wybrać plik, z którego chcemy dane pobrać. W przypadku naszego kursu jest to plik „C:\GazetaPrawna\KursExcela\Dane\Handel\faktura.dbf”
Uwaga: Tabelę należy dodać tylko raz kliknięciem „dodaj”, które może nie zmienić nic na ekranie (Jeżeli okno „dodaj tabelę” przysłania obszar tabel programu – można je odsunąć. Gdy pomyłkowo – a jest to błąd standardowy – tabelę dodamy dwa razy, można ją w każdej chwili usunąć z kwerendy, zaznaczając myszką i naciskając [Delete]).
Rys.3. Okno „Dodaj tabelę”
Tabela dodana – musimy teraz określić, co chcemy z niej uzyskać. Dwukrotnie klikamy na „*” (pierwsza pozycja na liście pól w tabeli), co oznacza „wybierz wszystkie pola tabeli” do obszaru danych (poniżej). Na ekranie widzimy:
Rys.4. Widok kwerendy
Krok 3a. Podgląd stworzonego zapytania SQL (opcja)
Ciekawą opcją jest opcja podglądu stworzonego zapytania - zdania w języku SQL - służy do tego celu ikona obok ikony zwrotu danych – po jej naciśnięciu otrzymamy pierwsze napisane przez nas zapytanie w języku SQL (Structured Query Language) – GRATULUJEMY!
Rys.5. Okno „SQL” – gotowy tekst zapytania w języku SQL
Powyższe, gotowe zapytanie możemy stąd wykopiować!
Krok 4. Zwrócenie danych do Excela
Wystarczy teraz kliknąć na ikonę „zwróć dane” i po wskazaniu miejsca, gdzie dane należy umieścić, dane pojawiają się w Excelu, a ich obszar jest nazwany (zwykle „Kwerenda z ...). Kwerendę można powtórnie edytować, wybierając opcję edycji pod prawym przyciskiem myszy. Dane można odświeżać, klikając narzędzie na pasku narzędzi lub wybierając odp. opcję albo w menu, albo pod prawym przyciskiem myszy.
Rys.6. Arkusz z danymi, zwróconymi przez MS Query
Na kursach polecamy w tym momencie kilkakrotne uruchomienie kwerendy, tak, aby te kroki zapamiętać. MS Query jest programem zawodnym i, chcąc nie chcąc, będziemy zmuszeni uruchamiać go wielokrotnie.
Tu wydaje się być uzasadniona pewna dygresja, która niewątpliwie ma
wpływ na wykorzystanie MS Query. Nie polecamy tego
programu jako profesjonalnego rozwiązania docelowego – „pewna” w tym programie
jest jedynie jego zawodność. Gdy się zawiesi, nie warto dochodzić przyczyny –
uruchamiamy go ponownie. Dlaczego więc się go uczymy? Bo jest to najlepszy
„pierwszy krok” – najprostszy, graficzny i dość wszechstronny edytor SQL, a
przy tym umożliwia wykopiowywanie, stworzonych zdań SQL
do innych edytorów, np. do funkcji SQL.Request, o
której w następnym odcinku. Nauczmy się więc i …
zapomnijmy o MS Query!
Tak więc, osiągnęliśmy nasz cel –
potrafimy pobrać dane do Excela.
Co jeszcze potrafi MS Query?
Jak się okazuje, dość dużo:
Uwaga: W ten sposób pokazaliśmy, że wybór
danych nie zależy od ich formatu, a wyłącznie od sposobu ich wewnętrznej
organizacji w źródle danych. Czy dane są w formacie DBF, Excela, bazy Accessa,
bazy Oracle, SQL Server, czy nawet zwykłego pliku tekstowego (!)
– od dzisiaj nie ma to dla nas znaczenia!
Rys.7. Dodawanie kryteriów do kwerendy.
Dalej: Zamykamy okno „Dodaj kryteria” i przesyłamy dane do Excela
Rys.8. Tworzenie relacji pomiędzy tabelami.
Tak stworzone dane nazywamy „szeroką tabelą”, czyli tabelą z danymi z dwóch lub więcej tabel, połączonych relacjami.
Rys.9. Pole wyboru „Edytuj kolumnę”
Musimy jeszcze tylko zmienić nazwę pola (nagłówek kolumny) na np. „kombi”
(patrz: rys. Okno „Edytuj kolumnę”) i wysyłamy dane do Excela.
W dowolnym miejscu arkusza możemy teraz wpisać funkcję =Suma.Jeżeli(...),
aby wyszukiwać i sumować dane, wyszukane po dwóch (lub
więcej!) polach. Na rysunku przedstawiono sumę faktur
z 2004-01-03 dla klientów o nazwach, zaczynających się na literę „B”.
Rys.11. Funkcja, sumująca dane na polu „kombi”, stworzonym kwerendą MS Query.
Podsumowanie:
W każdym Excelu, w jego standardzie, od wersji 97 w górę, znajduje się narzędzie, umożliwiające pobór danych z zewnętrznych źródeł danych – MS Query. Jest to narzędzie dość uniwersalne i wręcz idealne do pierwszych kroków. Jego zawodność stanowi pewną wadę, ale gdy umiemy się jej wystrzegać, tworząc tylko proste kwerendy, uzyskaliśmy poważne narzędzie, eliminujące standardowe wpisywanie danych do Excela.
Więcej o MS Query:
Test sprawdzający: